Gece hep başladığı gibi biter mi?
Sabah sulara yansır mi yıldızlar?
Talih, altıma kırmızı halılar serer mi?
Kapı ardında beni bekler mi ilkbahar?
Gülü eşsiz kılan üstündeki diken mi?
Kırmızı Karanfil sokağında
Bir gece daha olmuş
Karanlık sarmış etrafı
Lambalar yanmış tek, tek
Etraf nasıl da ıssızlaşmış!
Kelepçeydin ellerimde
Demir parmaklıklardın
Kalbimi tül perdeleyen.
Bir hançerdin beynimde
Saplanma ihtimalindeydin sen.
Soğuk bir sabah duşuydun
Dağlarda çığ olan çığlıklarım
Haykırıyorum güzelim seni.
Rüzgar dağıtıyor sevgi sözcüklerim
Kuşlar bile biliyor seni sevdiğimi.
Sevgi ırmağı çağlayan içimde
Bir gül tomurcuğu açıldı
Çiçekli bahçelerin birinde
Kuşlar neşeyle cıvıldadı
Kutlu olsun, kutlu olsun diye.
Bir gül, serpildi, gelişti, büyüdü
O kadar seviyorum ki seni
Anlatamaz şairlerin derinl,iği
Ulaşamaz tanrıların yüceliği
Haykıramaz bebeklerin tazeliği
O kadar acıtır ki beni
Bir armağan, bir gülücük, ağlama
Akışları, bir yaşamdan diğerine bağlama
Masumiyet onda sayıp, sevinç ile çağlama
Minik bebek zor dünyaya hoş geldin
Yumuk gözler bakılmaya doyulmaz
Ayaktayken bir düş gördüm
Yarim halin pek hoş gördüm
Al yanaklar gül açarken
Gözler içi gülmüş gördüm
Yarin sesi kulağımda
Zaman susmaz salar hükmünü
Eski otuz beşlikler kavrulur
Plaklar şaşar şarkılar söylemez olur
Zaman durmaz veriverir talkımı
Yeşil yaprak sararır da sallanır
Kokun sinmiş yastığına
Adın sinmiş yatağına
Düşündüğüm her anımda
Canımdan da canımdasın
Uzaklarda olsan bile
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!