Gözlüğünü kaybeden arar bulur sıkıntı olmaz ama ;
Kendini kaybedip değişenlerin maskesi düşmüştür
Bulup yüzüne taksa da kimse inanmaz !..
Ablalık duygusunu üzerinde taşıyan kadınlar candır. sırdaştır. paylaşımcıdır.
Ömür boyu sevgisinden bir an bile kuşku duymayacağınız yarı Annelerimizdir .
Ailemizi kaybettiğimizde tutunacağımız tek dalımızdır .
Gençlik taktiklerini aldığımız gerçek arkadaşlarımızdır .
Birikimini , ihtiyacımız olduğunu hissettiğinde kıyamayıp paylaşandır ...
Ağabeylerimiz bu özelliklerin bazılarını taşır ama gerçek bir Abla
Boş kişiler mi ;
Okuduğum kitaplar mı ?
Boş işler mi ;
Çiçek yetiştirip bir canlı beslemek mi ?
Boş hayaller mi ;
Güzel bir filim izlemek mi ?
Ben acemisiyim aşkın !..
Yani şöyle mi oluyor ?
Birbirine Aşık olunca ,
Sevdiğinin dibine kadar sokuluyorsun ,
Koynuna girip sarılıp yatıyorsun !,,
Her anını paylaşıyorsun ,
Şu hayatın acılarını
Daha az hissedilebilseydik
Göğsümüzün ortasında oturan sıkıntıyı
İç çekişlerimizi
Geceleri
Ruhumuzun
Gelecek günler için ,
Kimseye taahhütte bulunmayın !
Ne olacağınızı önceden asla öğrenemezsiniz
Yanlış insanlara doğru duygular verdiğinizi ,
Bir kenara bırakılmadan asla bilemezsiniz !..
En büyük acılar,
Sanki daha cesur olanlarımız için var !
Ama unutmayın ;
Sahip olduğumuz acıların sonunda ,
Takvim yaprakları tek tek kopacak .
Günler geçip gidecek , .
Gelmişsin ,
Kalbime girip kurulmuşsun .
Ruhumun ,
Bütün boşluğunu doldurmuşsun .
Yaşamın en zorlu yıllarında,
Hayatın engebeli yollarında ,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!