Orhan Erdoğan Şiirleri - Şair Orhan Erdoğan

Cemileydi adı
Cemo gelin diye çağrılıyordu
Bol çocuklu bir evin içerlek odasında
Genç yaşında iki büklüm olmuş bir kadın
Dalgın dalgın yığılmış çamaşırları katlıyordu
Sefil yalnızlığı/kadınlığı/nın ezikliği içinde

Kendi, kendime kaldığımda, gecenin sessizliğinde
Gözyaşım boşalır, göz pınarlarından.
Göz bebeklerim ta..uzaklara yol alır.
Bak, gökte şarkı söylüyor melekler,
Dokunuyorlar, elime, yüzüme,
Fısıldanıyrlar, kendi aralarında,

Geçti ömrüm baharı,gülüm soldu kabul et
Uçtu gönlümün kuşu,kalbim viran kabul et
Yükledim dert kederi,yıllar yılı çekerim
Ömrümü aşk pazarında ettim ziyan kabul et.

Kendim bildim bileli,çektim hayat çilesini

Beni bir akşam,köşe başında bulacaklar
Dudaklarımda dudaklarının izi olacak
Kulağım evlerden yankılanan yanık türkülerde
‘Yandım Allah yandım yandırma beni’
Ben bu aşkı neyleyim
Sabah akşam oturup ağlatacak

Kaç ihanet çemberinden geçtim
Onun içindir ki,
İnce eleyip sık dokuyorum
Kaç ihanet çemberinden geçtim
Bunun içindir suskunluğum
Sırtımda iki ara rejim baskısı

Sevgilim, bilemedim, nedendir bana kinin
Yenisi doldurmuyor yerini bir evvelkinin
Daha dün beraberken neden ayrı bu günün?
Yenisi doldurmuyor yerini bir evvelkinin.

Yeninin bir değeri var, eskininki bir başka

Gözündeki yaşlar beni kör ederken
Yalnızlık pazarında yüreğimi sattım
Güneşlerimiz tutulurken
Işığımızı kurtarmanın gayreti içinde
Sımsıcak kışlar yaşardık.

Aldın sevdamızı ayak altına
Çiğneyip geçtin,yol diye,diye
Sevdamızın bunca yıllık aşkına
Bir gün de demedin kal diye,diye

Hayat boyu sen’le olmak isterken

Bir sevi depreminin enkazı, altındayım
Ben de bilemedim gerçekte ben ben miyim?
Karşılıksız sevmenin hep ızdırbındayım
Bende bilemedim gerçekte ben. ben miyim
Ruhumda yaşattığım, yoksa birde sen miyim?

Gülümsüyorum, bir yaz güneşi sıcaklığında
Sızılar kalbimin çeperleri arasında koşarken
Sığındığım yerde alçak bir sesle
Türküler söylüyorum
Her yeni başlangıçta
Yeni bitişler vurdu yüzüme