Orhan Erdoğan Şiirleri - Şair Orhan Erdoğan

Sabahları artık sevmiyorum
,Uyandığımda
Günaydın diyenim
Kahvaltı soframı hazırlayanım
Evden çıktığımda
Kapıdan beni uğurlayanım

SONUÇ

Yağmur taşları parçaladı
Zaman da beni
Sonunda taşlar da toprak oldu
Bende………….

Bir zaman sevmiştin, bahtiyar oldun
Ne idin ne oldun, toprak başına
Yaşın geldi geçti ihtiyar oldun
Ne idin ne oldun toprak başına

Bir zamanlar, sanki çiçek dalıydın

Ölmüş bizim Dişo Mehmet
Öldün de kurtuldun Dişo
Sağlığında çekti zahmet
Öldün de kurtuldun Dişo

Yuvan yoktu baş sokacak

Beni Anlıyamadılar

Ne ağrılı bir başım
Her gün çağlayan yaşım
Can ciğer arkadaşım
Beni anlamadılar

Her esinti senden bir koku getirmesede
Vakit, akşam üstü,hafif lodos esmede

Deniz kokar, hasret kokar rüzgarlar
Mavi gökte güneşimi, kapatıyor bulutlar

Bazen havalanır göğ’e çıkarsın
Neden bir karar da durmazsın gönül.
Bazen,olur anılardan kaçarsın.
Neden bir karar da durmazsın gönül.

Bazen fırsatların kaçar elinden

Sen
Uykunu haram edip, gece derslerinde bile
Dürüstlüğü anlatırken,
Bazıları, soygunculuk dersini
Gün ışığında veriyor.
Sen,

Hep başım yıkık önümde benim
Boğazım düğümlü hıçkırıklarda
Her günüm diğer günüme eş benim
İnsanı kahreden acılıklarda

Sen başımda poyraz yelimisin benim

Okudum kitabı, yazdım yazımı
Gönül dert çekmeye sanki razımı
Derli, dertli çalmak için sazımı
Akordu tutmayan tele yalvardım

Kavak yeli estirmiştin serimde