Orhan Erdoğan Şiirleri - Şair Orhan Erdoğan

Zamanın eskittığı yaşamda
Bazen kan kustuk zamanın oyuklarında
İçtiğimiz aşk şerbetinin birikmiş ateşını
Sevdalarımızın üzerine boşalttık.

Bizim sevdamız

Güneşim ol,bu kalbime dol yine
Aysız gece gibi karanlıklaşma
Savur beni okyanusa engine
Aysız gece gibi karanlıklaşma

Senin ile gönlüm mutlu çağında

Öyle bir limandayım yok ki sesimi duyan
Ne esenlik dileyen ne bir mendil sallayan
Özlem içimde çıban her gün her an kanayan
Hasretin çığlık olur yağar gecelerime

Yarasa çığlıklarıyla yol bulmaya çalışan insanlar
Bağlamışlar gözlerini
Tıkamışlar kulaklarını.

Bazen bir insan dökümüdür hazan
Caddeler dolu insanlar

Bir yalnızlık yürekteki
Yuvasız bir kuşum sanki
Acı sevdadır bendeki
Bir hayal bir düşüm sanki

Acıyla geçen geceler

Küçük bir kardelensin
Bahar bakışlı yarim.
Baharı müjdelersin
Çiçek kokuşlu yarim.

Saçların lüle lüle

İsmin biran çıksa, dudaklarımdan
Damla yaş süzülür yanaklarıma.
Çıkmadın gönlümün konaklarından
Damla yaş süzülür yanaklarıma.

Bir tek resmin kaldı, o da masamda

Saymadım ki sensiz kaçıncı gecem
Gözlerim sabaha uykusuz çıktı
Sensiz çözülmüyor yaşam bilmecem
Işığım kayboldu,o bir ışıktı

Senin tenindeki esmerlik
Yaz sıcaklığında
Kiminiz masa başında
Kiminiz her hangi bir işkolunda
Kiminizde, tarlalarda, bahçelerde
Çapa, yaparak

Ulaşmadı sana sesim
Sen de kaldı her hevesim
Bekliyordum ki dört mevsim
Gelmedin yar gelmedin yar

Erit kalbinde ki buzu