Kayığım kayıtsız, sular başıboş,
Ve karanlık gönlüm gibi ufuklar….
Kararsız bir gece boyunca böyle
Uzayan uzayan yolculuklar…
Kayığım başıboş, sularda şimdi,
Benim istediğim hep anı şey,
Doğan günden güzel geceden.
Ferahlatıcı bir hava essin istiyorum
Pencerelerden…
Akşamları batan güne karşı,
Gökyüzü eskiden de maviymiş,
Ağaçlar yeşil.
Bana ne o maviden, bu yeşilden,
Madem ki benim değil.
Dostluklar, iyilik, ve aşklar…
Karınca kararınca bir adam,
Bekliyor günün ışımasını…
Gün ışısa da ortalık gündü olsa,
Gün mü tanır? Gece mi? Bilinmez
Adamlar içinde adamın hasını…
Bir benim, bir benim Allahım.
Yollarında kalmış yayan.
Bir benim, bir benim Allahım,
Feryadını duyurmayan.
Bir benim her zaman galip,
Kıt kanaat yaşayıp gidiyoruz,
Kıt kanaat seviyoruz birbirimizi…
Kıt kanaat anlıyoruz halden,
Ah insanlar… Miskin insanlar…
Bir lokmanın telaşı içinde
Es deli dolu rüzgarım,
İçime bahar oturmuş.
Göklerde koşar ararım,
Yüreğime yar oturmuş.
Göğer mor filizim göğer,
Rüzgar esmez oldu, dallar kımıldamaz…
Bir an, kurşun gibi heybetli ve ağır.
Zaman penceremde saçaklarda donmuş,
Bağır, yer yarılsın, gök yıkılsın bağır.
Mavilik ne sonsuz, ne uçsuz, ne geniş…
Belki sana erecek imkansız secdelerim,
Belki seni bulacak izinsiz üstünde ahım,
Bu benim gecelerim içre gaip Allahım.
Belki karanlıklardan uzanır elin bana,
Belki dağlar boyunca tutuşuverir ahım,
Gökyüzünden bir bulut geçer,
Oynaş olur gözlerime…
Serper ruhuma yağmurunu,
Gökyüzünden bir bulut geçer,
Alçalır, yıkılır üzerime.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!