Ordu Oksijenin Ana Yurdu Şiiri - Osman B ...

Kış mevsimi uğradım bir aralık
Bayıldım dört yanı yeşil Ordu'ya.
Hava güzel; ne çok soğuk, ne ılık,
Kar henüz uğramış değil Ordu'ya.

Cennet bu dersiniz gelip görseniz,
Onca oksijene dayanmaz geniz.
Yemyeşil bir orman, masmavi deniz.
Başka bir renk katar sahil Ordu'ya.

Dizilmiş sahile inci misali,
Daha bir hoş beldelerin son hali.
Hizmet eder eşsiz Ordu Tüneli,
Onlarca il, ilçe dâhil Ordu’ya.

Deryaya in plaj, dağa çık yayla
Sıcağı mesele eyleme hâlâ.
Galdirik var, melevcen var mesela
Pek benzemez başka bir il Ordu’ya.

İnsanoğlu suya, toprağa âşık
Olursa yaşanmaz yoksulluk, açlık.
Dağda taşta fındık; denizde balık,
Her yıl altın saçar çil çil Ordu'ya.

Fındıkta dünyada, yurtta birinci,
Halk onunla yaşar hüznü sevinci
Nasıldır kapcuklu kabuklu inci,
Gözünle gör gel bilfiil Ordu'ya.

Dün Fatih dümeni karaya kırdı,
Torunu denize koca pist kurdu,
Orgi’ye kavuşmuş olsa da Ordu
Tren de şart hem de acil Ordu'ya

Ulu Cami bu şehrin şaheseri,
İçten dıştan Selimiye benzeri.
Üst ibadet, alt kat kıraat yeri,
Çatlar gelse Ebu Cehil Ordu’ya.

Düşmez dilden “Ordu’nun Dereleri”,
Hatırlatır durur tâ nereleri.
Yağmurlar terk etmez bu yöreleri,
Yaz kış yağar çisil çisil Ordu'ya.

Arada bir “Boztepe’ye çıkmalı”
Uzun uzun “Şu Ordu’ya bakmalı”
Hem nazar boncuğu alıp takmalı,
Hem yazmalı bir hamail Ordu’ya.
Turnasuyu, Cura, Bolaman, Melet,
Sağı solu dere, çay dolu cennet.
Akarsuyu en çok olan vilayet,
Rabbimin rahmeti sebil Ordu'ya

Ovası yok, binde beş düz yeri var,
Ütü vur Konya’yı geçer bir miktar!
Bhutan dahi dağlık değil bu kadar,
Yok dünyada bir muadil Ordu’ya.

Siyasi sahada yeri pek sağlam,
Belki ondan köprü, yol yolak tamam.
Çoğu partisinde ikinci adam,
Hizmetkar bir hayli vekil Ordu’ya.

Buralar yedi yüz asırdan beri,
Hem Türk hem Müslüman dönüş yok geri.
Hiç dayatma millî olmayan fikrî
Silahlı, silahsız sivil Ordu'ya.

Tarih Bin Yüz Beş; Perşembe Yaylası,
Şehit düşer binlerce Türk balası.
Esirgemez Fatiha’yı, İhlas’ı
Vefa çok yakışır asil Ordu’ya.

Çok eskiler demişse de Kotyora
Ordu varken buna kim çene yora.
Kaybolmasın götür yine koy ora.
Şereftir tarihî sicil Ordu'ya.

Merkez Altınordu diye anılır
Taşrayı da tunç zanneden yanılır.
Perşembe’ye hâlâ “Vona” denilir
Bir zenginlik katar bu dil Ordu’ya.

Deme Akkuş, Korgan, Aybastı ırak,
İnan ayağını yormaz taş toprak.
Ne Fatsa’yı, ne Gülyalı’yı bırak,
Dere tepe dal bir şekil Ordu’ya.

Kesmez Ünye mazi ile bağını,
Gez “Kadılar Yokuşu Sokağı”nı.
Nice kaptan, hattat savmış çağını,
Yol çizecek yeni nesil Ordu’ya.

Menderes yorulan suyun molası
Canlı örnek tam "Perşembe Yaylası"
Oradadır manzaranın âlâsı
Sanırsın yapılmış torpil Ordu’ya.

Doğallık olunca yenen her şeyde,
Çok yaşar; çoban da, ağa da, bey de.
Yaş geçse de seksen biri Gölköy’de,
Uğrar yine de Azrail Ordu’ya.

Havası, toprağı, suları tahir
Hepsinden öteye insanı mahir.
“Düşünen Üreten Yarışan Şehir”
Teşekkürü gel bir borç bil Ordu’ya.

Bu günler az gibi başında bulut
Gel bir de Osman’ı dolaştır, avut.
On dokuz ilçeyle huzurlu mesut,
Yarınlar dilerim tekmil Ordu’ya.
14 Aralık 2022
Osman BULUT
Altınordu Perşembe Aybastı Korgan