Oruç Şiiri - Osman Bulut

İşi gücü hep kötülük, kalleşlik
İblis ile aramızı boz oruç.
Bu senede eyle bizlere eşlik,
Ecrimizi yine fazla yaz oruç

Manevi bir iklim süslüyor ruhu,
Ebedî huzura sesliyor ruhu.
Bu açlık, susuzluk besliyor ruhu,
Anlatılmaz yaşanan bu haz oruç.

Allah’a kul, yüce kuluna ümmet,
Olmak bizim için en büyük nimet.
Sevgi, saygı, sabır, şükür, merhamet,
Bunları da yolumuza diz oruç.

Gün boyu aç susuz kalırız neden?
Bunu kavramalı kafayla, beden.
Tutmuyorsak seni örselemeden
Boşa zahmet çekiyoruz biz oruç

Öfke kolumuza girdi kızmadık,
Nefret kalpte yuva kurdu, bozmadık,
On bir ay kimlerle gezip tozmadık,
Sen de bir ay gel bizimle gez oruç.

Benim deriz mal mülk, şu kadar nakit
Aslında hepsine yeter tek kibrit.
Mest oluruz zengin dendiği vakit,
Fakirlere hürmetimiz az oruç.

Hakkın huzurunda kırıp dizleri,
Elestü bezminde verdik sözleri.
Güç yetmiyor nefsimize, bizleri
Bağlamıyor verdiğimiz söz oruç

Akrabalık bitti kaldı kan bağı,
Koptu gibi gönül bağı, can bağı.
Birleştirsin bizi Ramazan bağı
Elimizi, kolumuzu çöz oruç.

Hile, çalıp çırpma, talan olmasın
Riya, gurur, kibir, yalan olmasın
Rüşvet veren, rüşvet alan olmasın
Bize doğru istikamet çiz oruç.