bir yudum su
bir lokma ekmek
el kapısında sürünmek
değil ki doğrusu
önce insan
çokça sevgi dedik
yabanda sürgün yedik
burulduk sızladık inan
bin kez ağlarım
bir kere gülebilsem
eskisin elbisem
yüreğimi bağlarım
bir yanı karanlık
bir yanı şavkıyor
her yana bakıyor
baştan sona kalpazanlık
yurdunu severdi
çıfıtı çıkmış aşka
özgürlüğü bambaşka
orada canını verirdi
060509denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 23.5.2009 06:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!