Onuncu Köy’den düştük yola
Bir elimizde kalem bir elimizde çağa
Kimi der beyhude bu çaba
Köylüyüz biz, tek varımız şerefimiz
Yolumuz çetin, yanımızdaki aga
Sırtımızı yaslamışız Tanrı dağa
Elimizde kaval, omzumuzda aba
Çaldıkça keyiflenen köylüleriz
Bulutlarız, yağmurdur mısralarımız, yağa
Gönlümüz geniş, sabır sizinkine de sığa
Uğrunda yapılan hiçbir şey değil heba
Öldükçe çoğalan, korku salan gençleriz
Adına yazdığımız her satırda vardır kavga
Her adımda, her satırda kuruldu koca oba
Onuncu Köy’ün üzümü vardır, sorula bağa
Tek başına koşan, deli kanlı mertleriz.
Kayıt Tarihi : 14.1.2022 18:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!