İki bulutun öpüşmesiydi sevgimiz
Yağmurun yağması, aniden
Üstümüzde bir gün kuşağı
Ben sen oluyorum, sense ben.
Her kar yağışında
Bir yetim çocuk, resim
Masalında ninemin
Yitirir yolunu evinin
Üşür ellerimde eli.
Karanlık bir yağmur
yağar, sol yanıma
durur, saçları ıslak
ışık, vurur bileklerine
meneviş bakışlı
ay!
Şiir Yine Eski Şiir
Eskiden de yazmıştım ben bu şiiri
yürümüştü alanlara patikalar
tırmanmıştı ucuna düşlerin
uslanmazdı; kan ter içindeki kalemim.
Kim demiş, hüzündür diye
Aşkları kirli bir kentte
Yüzünde bayram sabahlı
Bir sevinç,
Islık çalan, haylaz
Birçok çocukluktur
Günbegün biriktirdiğim sevinçleri
Savurdum peşin sıra
Dost! Sen giderken.
...
Bir dostluk ki;
ellerini ıslatırken sevgili
durulanır dalgalar
bir bulut düşer yüzüne
karanfilin morunda
kaygılanır suları denizin
Ay mı vurdu yüzüne
üşütmedi mi akşam ellerini
saçlarının uğultusu, kokusu gülüşlerin
akmadı ya nehrine gecenin
bak kan yağıyor ellerime
beklerken seni.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!