Canlarını kaybeden insanların ve yakınlarının bir türlü mağdur olamadığı, onları canından edenlerin mağduru çok iyi oynadığı ahlak ve adalet yoksunu bir çağın dünyasında yaşamış olmanın zorluğunu yaşıyoruz.
Mustafa Kemal'in de bir insan olduğu ve en büyük hatasının ülkenin parti ile yönetilebileceğini düşünerek CHP'yi kurmasıdır.
En büyük eseri Cumhuriyeti siyasi partilerin ele geçirilerek tehlikeye gireceğini görememiştir.
Öyleyse çare nedir? Ya da neydi o zaman diye sorular gelebilir akla.
Giden de tutuklu kalan, gelenin ne olduğunun farkında bile varamaz.
Yarası olmayan hiçbir yaraya yararlı olamaz.
Yara açan nasıl bir faciaya sebep olduğunun farkında olmaz. İşine de gelmez. Ne zaman ki o yara döner gelir başını ağrıtır pişman olur, o vakit pişmanlık geri dönüş hiçbir işe yaramaz.
Vagondan vagona atlasan ne olur,
Trenin raydan çıktığından,
Ülkenin uçuruma gittiğinden,
Sömürgenin işgalinden haberin yok.
Her vagonun yuları başkalarının elinde,
Sorunun kendinizden kaynaklandığını kabul ederseniz;
ÇARE SİZSİNİZ!
Çarenin kendinizle ilgili olduğunu bildiğiniz halde başkalarını sorun olarak göstermeye kalkar, kendinizle yüzleşmek yerine sürekli suçlu arayarak kendinizi gizleme derdi içine girerseniz;
Çaldılar
Çaldırdılar
Çalanları değil
Çalınacakları azalttılar
Frene bassalar
Takla atacaklar
Hayatın en güzel günleri 'daha erken’ demekle geçti
Belki de dedirtenleri demek daha doğru olur
.......sonrası ise çok geçti
İnsan sevdiğine gönül koyar
Nefsi insanı niyeti ile oyalar
Nefis insanın içindeki şeytanı, yaratanın adalet duygusunun ürettiği içinde ki elmas ise vicdanıdır.
İnsan neden içinde ikiye bölünür?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!