Önder Dönmez Şiiri - Muhammed Raşid Yüks ...

Ölümün pençesindeyim ben saçlarına kurdum dar ağacımı
Nadiren de olmasa ölmek istedim bir an saçlarına kurduğun yoksa dar ağacımı
Dökülen bir yaprak dahi anlatamıyor akıtmadığın o gözyaşlarını
Elbet burada ağlayan gözlerim sen ıslatmazdın benim kadar mezar taşımı
Rüyalarımı terk ettim sen terk ettiğinde beni bundan dolayı kalbim bayağı nasırlaştı

Dönek bir dünyada yer alıyorum kafam kadar olmasa da
Özlediğime dahi kendim inanmıyorken yeminlerin kadar ol masamda
Nefret etmekten nefret eder vaziyetteyim en iyisi hep başrol oyna kabuslarımda
Masum gibi davranma artık cehennem ateşiyle yanıyorum her gece yatağımda
Ellerini bazen görür gibi oluyorum gökyüzünde kuşlar kanat çırpınca
Zamana bıraktım artık şizofren olmama dahi takılmıyorken kanser olmamı dışlamam