Önce Canan Sonra Can Şiiri - Mehmet Cıngır

Kim ederse Allah’a yürekten bir teşekkür,
Aç ve susuz kalmaz o kimse olsa da fakir.
Her canlının rızkına kefildir yüce Allah,
Fakat çalışmak gerekir deyip de bismillah.

Şükredelim Allah’a onun rahmeti engin,
Açtır hep tok olsa da şükretmeyen bir zengin.
Ne zengini tok gördüm ben ne de fakiri aç,
Nerede Allah’a şükür yoksa oradan kaç.

Yalnız bizim ülkemizde mi sert eser rüzgâr,
Bugün dünyanın her yerinde var fırtına,kar,
Görmeyelim asla kendimizi hor ve hakir,
Dünyanın en zengin ülkelerinde de var fakir.

Siz bunların”açız ”dediklerine bakmayın,
Siyaset yapıyorlar,kafanıza takmayın ,
Sokakta”açım”demez asla onurlu insan,
“Açım”deyip duyguları acındırmaz,inan.

Evinde hep bal-börek yiyen nankör insanın,
Duygu sömürüsüne kulak asmayın sakın.
Her gün koşarlar da marketlere akın akın,
Nasıl da bağırılar”açız” diye bir bakın.

Arabalar caddelerde sel gibi akıyor,
Durup yaya bir saat sağa sola bakıyor.
Fakirin yarasını yine fakir sarıyor,
“Açım”diye bağıranlar park yeri arıyor,

Aç,kuru ekmek bulup da yiyemiyenlerdir,
Aç olduğu halde”açım”diyemiyenlerdir.
Onların yokluk evi bizim de evimizdir,
Onlara yardım etmek bizim görevimizdir.

Aç açıkta ise ve yoksa yuvası evi,
Ona yardım etmek her müslümanın görevi.
Her mü’minin ilkesi”önce canan sonra can,”
Komşusu açken tok yatamaz asla müslüman.