On Yaşlarında Üç Hırsız

Para bozduğumuzda ipi ele vermiştik,
Şüpheli kişilere gel bizi soy, demiştik…

Sigaraları vardı küçük dahi olsalar,
Bizi takip ettiler tenha yerlere kadar…

Bir sevimli kedi gibi yakınlaşmışlardı,
Adeta değer gibi bize dokunmuşlardı,

Bıçakları da vardı sopaları da vardı,
Biri lafa tutarken valize yaslanıldı…

Durakta kimse yoktu cüzdan para doluydu,
Yüz adet kadar onluk üç beş de yüzlük mevcuttu…

Dört deste beş liralık, genelde para bozarız,
Esnaf bozuk isterse banknotlardan sayarız…

Seri numaraları sıralı paralardan,
İmzamız alınarak Merkez Bankamızdan…

Diğerleri hariç üç bin liramız vardı,
Hemen herkes biliyor desteler sayılıydı…

Tekerli çantamızda ağırlık çok fazlaydı,
Kediler için ciğer on beş kilo kadardı…

Cüzdan çantamızın en dış cep yerindeydi,
Çocuklar görmüştü şahsımız çaresizdi…

Birisi pot kırmıştı kâğıt toplayıcısı,
İkisi aynı kardeş diğeri arkadaşı…

Bir baktım 19 Kurtuluş hattımızdır,
El kaldırdım, durdu dert atlatılmıştır…

Tekerli valizim var genelde almazlardı,
Bizi bildiklerinden işaret yaparlardı…

Soyulmak üzereyken bu sefer durmuşları,
Hızla atladım bindim dönüktü bakışları…

Odaklanmış bir hâlde bakışları gergindi,
Apaçık tanınmıştık o yer tehlikeliydi…

Ta şehrin göbeğinde seslensek olmayacak,
Onlar üç beş laf etse şahsımız harcanacak…

Koruyanımız olmaz biz yalnız insanız,
Hak yedirenlerdeniz biz gerçek garibanız…

Boyun fıtığımız var engel koymayacaktık,
Bel fıtıklarımızla sessiz davranacaktık…

Rezil olmamak için şikâyet de etmezdik,
Cezasızlar var iken biz kaybedebilirdik…

Çocuk diyeceklerdi biz bekletilecektik,
Belki pot kıracaktık belki ezilecektik…

Belki sinirlenecektik üç beş laf edecektik,
Belki tepki çekecek tehdit edilecektik…

Kısaca kurtulmuştuk 19 sayesinde,
O anda geldiğinden bizi bindirdiğinde…

Bu dert atlatılsa dahi o durak yerimiz,
Mecbur olduğumuzdan sürekli geçeceğiz…

(2016)