On Başı Şiiri - Ömer Küçükkaya

Anneme selam söyleyin,
oğlun öldü deyin....

karanlık ve puslu bir 16 şubat gecesiydi...
biz sadece karargahımıza dönüyorduk...
birden bir ses yere yatın diye bağırdı,
ne oldu anlayamadık....
yattığımızda yere, biri ateşe çoktan başlamıştı..
her yer mermi izi olmuştu...
karanlık aydınlanıp kararıyordu,
ve birden birilerinden ah sesleri gelmeye başladığında,
artık oda düşmüştü toprağa....
biz sadece 17 kişiydik birde o...
biz ona on başı derdik,
o bize onunuzun başıyım...
önceleri anlayamamıştık,
ama artık unutamıyoruz...
o yat deyip kalmasaydı ayakta...
onumuz başsız kalacaktık,
karanlık arasındaki karlarda...
on başımız şehit düşmeden önce söylemişti...
anneme selam söyleyin,
oğlun öldü deyin diye...
astubay kızdı sen ölmezsin,ölemezsin
türk askeri ancak şehit olur diye...
onunuz çıkamazsa burdan sağ,
ben ölmüşümdür selam söyleyin anneme...
ve son sözleriydi bu onun ve sabah aydınlanırken 1 şehit,
3 yaralı....
karşımızda ki tepelere düşen bomba uğultuları arasında,
onun cansız ama gülen yüzü vardı...
onbaşımız; başımız olmuştu...
ve diyemedik annesine öldü diye...
ben gittim...
ve sadece gözlerine bakıp annesinin
“anam oğlun şehit oldu” dediğimde
annesi oğlundan o kadar emin bir şekilde...
öldü mü şehit mi oldu dediğinde
sadece ellerine kapılıp
onumuzun başı oldu anne diyebildim...
annesi ellerini ellerimden çekip
öyle bir nara attıki göğe
konular komşular duyun
“oğlum ölmedi şehit” diyee
ve açtığında ellerini göğe
“ya rab şükürler olsun senin nimetlerine”dediğinde
benim artık dayanacak mecalim kalmamıştı...
ve sadece ağlıyordum bi köşede sessizce..
dedim ana neden ölmedi o dediğimde...
biz onu kurbanlık yetiştirdik,
vatanı için vurmadan vurulsaydı,
korkup geri adım atsaydı...
mındar olurdu dediğinde! ...
gözlerinde incecik bir gözyaşı
ve şükürler olsunki
mındar değil kurban deyiverdi sadece...
işte o gün bugündür askerim ben
tam 10 koca yıl geçti üstünden...
ama halen dün gibi hatırlarım
anneme selam söyleyin deyişini...
ve halen o ruhla taşırım başımdaki miğferi,
ve halen hep onu düşünür,
ağlarım bir köşede sessiz ona dua ederken....
ve tekrar, tekrar anlarım
neden çanakkale nin geçilemediğini,
anadolu nun terk edilemediğini,
ve neden halen binlerce gencin vatan diye
şehit olmaya geldiğini....
ve her askere öğütlerim
annelerine selam söylemelerini.....

Ömer Küçükkaya
17.02.2006
Saat 02:07