Omurlarımdan İçeri Şiiri - Gülcan Aydınlık

Doluşun heybeme
Sabaha kor var
Doluşun
Bağlanıyor karalar
Toprağa

Defedemiyorum
Gömdüğüm sağanakları,
Kamçılanan göğsümde
Kopuyor tufan

Denizler arındırmıyor ölüleri
Farkı yok boğduran sudan başka

Göz gözü görmüyor
Körler yalnız uykuda uyanık
Acıyor hayvan
İnsana ...

Koptu heybemdeki tufan
Açız, kimi yesek ,sahi biz şimdi kimi yesek?

Kuzgun hangi leşin peşinde
insan hangi eşin izinde
Kapayın gözlerinizi
Kopuyor göğsümüzde tufan

yaz ortası ,kar yağıyor
Yağacak
Yağmamalı oysa
Koptu inceldiği yerden zaman ,
Göğe değinen baş kısaldı,
Darıldı baba en sevdiği oğluna
Her tufan
Yeni âdemlere gebe
Sular
Babadan kalma sular
Anne
bizi heybenden düşürme
Bir gün uzanıversek İsa gibi
Öpüşler bizi ele verir mi ?