Ömür Tası Şiiri - İlyas Memiş

Bir gün bu ömür tası hayat suyuyla dolar,
Biter hamam sefası, soğur bu sıcak sular.

Ağardıkça gökyüzü çekilir yıkananlar,
Çekilir usul usul bu hayale kananlar.

Bir yanda taş üstünde serin düşler kuranlar,
Bir yanda sıra sıra tasını dolduranlar.

Kimisi hararetin tahtını baki sanır,
Kimisi soğuk suyun savletiyle uyanır.

Döküldükçe tükenir, ne su kalır ne de kir.
Kaç kişi yıkanacak bu rüyada kim bilir.

Nisan 2010