Ömür Nehri Şiiri - Atila Yalçınkaya

Ömür bir nehir
akar dolu dizgin.
bırakır pervasızca
yüreğinden parçalar.
bir orda
bir burada

serpilir toy toy
katar bağrına
gözyaşı ıslaklıklarını
ve ekler ömrüne
aşk kokan
nisan yağmurlarını.

boğulur yitik sevdalar.
azgınlığında
yıkarda geçer
yürek bentlerini acımasızca.

hiçlik denizinden
okyanus enginliğine,
karışır tekamülünde.

ömür
artık öğrenmiştir
kimine sefa
kimine cefa olan
bir başka ömür nehrinde
Ebediyete doğru aktığını.

Atila Yalçınkaya
06.11.2010