Tutamayız...Tutamıyoruz da...kaç mevsim geçti ömrümüzden,
kaç geceye vuruldu yürekler ve asılı kaldı günler...
Günlere yükledigimiz ümitler...
Y i t i r i y o r u z
T ü k e t i y o r u z
Çöle vurulan gönüller,okyanuslar boşaltırken,ellerimizden...
Tırnaklarımızda kızgın kumun yanması duyulurken...Avuçlarımız kuraklaşır...
Çoraklaşır havasız kalan gönüller...
Y i t i r i y o r u z
T ü k e t i y o r u z
azar azar
Haz duyulası bagları da ediyoruz,tarumar...
Kaç bahçesiz ömürler kaldı
kaç yitik bag...
Suyu unutur ise İ n s a n
Okyanusu y i t i r i r
bilir ise,
bir damla,Okyanus gelir...
Kayıt Tarihi : 24.7.2014 12:46:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!