Ömür Göçeği Şiiri - Tunay Bozyiğit Seyduna

ÖMÜR GÖÇEĞİ

ben bu akşam bir başka sevdim seni,
niyesini bilmeyecek kadar.
yaz beni sevdiceğim, bir tek sen yaz beni.
çoklara sığmayacak kadar çok sevdim.
korkularımı korkutacak kadar.
körkütük bir sevdaya düşebilirim bu gece.
sen reziliğimsin, son aşkım, tek mirascım, ömrüm göçeğisin.
yaşarsam bu zulmü,ölürsem ömrümü yaşayacaksın.
çünkü sen yaşayan tek ben olacaksın.

duygu duygu çekildim
sevda sevda girildim
yerle yeksan edildim
bir belaya çektin beni

ömür göçeğimsin benim
sürgün çiçeğimsin benim
yokluk gerçeğimsin benim
senden gitsem de ben senim

ben bu şehrin ahıyım, el değmemiş günahıyım.
bunca yıllık ömrümde ilk defa sende kendimim.
ömrümü sana feda edebilirim,
anla bu kadar basit karmaşığımsın.
yüreğimin tam orta yerinden geçenimsin.
daha nem olacaksın, gizil ibadetimsin.

bıçak bıçak çekildim
kavga kavga girildim
delik deşik edildim
bir belaya çektin beni
seyduna'yım bitirdiğim
bir belaya çektin beni