Ömür Çiçeği Şiiri - Ayten Ocakçı

Günbegün soluyor, ömür çiçeği,
Dökülen yapraklar, seneler gibi,
Uçuşup duruyor hatıralarla,
Sanki gençliğini, kovalar gibi.

Ne bir arzusu var, ne bir emeli.
Rüya oldu hayattan aldığı hazlar.
Anmakla geçiyor giden günleri.
Artık geri gelmez, bekleme yazlar.

Niye böyle hüzün dolu günlerin?
Yoksa gelmiyor mu? Beklediklerin,
Dallarınla konuş, derdini söyle,
Güz gelince yürekler, kırıl böyle