Ömür Biter Şiiri - Mesut Tari

Ömür biter gün eksilir saatlerin sesinde
Gözler dalar uzaklara,kaybolurken ağaçların gölgesi
Bir çocuk fısıldaşır öteler ötesinde
Gözler hazinleşir akıp giden zamanın eşiğinde

Yazdan kalma çiçekler sararır eski hatıralarla
Gökyüzüne bakarken maviyi gördüm yerde
Yüreğimde bir hüzün gözlerimdeki yaşla
Bir kez duysam derinden sarılsam son bir aşkla

Artık bu dağlardan duyulmaz oldu deniz
Rıhtımdaki gemiler dalgalarda süzülür
Gün bitiyor sessizce gözlerimdeki o iz
Hayali sürüklenir ardımca sessiz sesiz

Anlar artık yolcu yol göründü ak kıyıklıklara
Yıldızlar ülkesinin bitti artık masalı
Hayaller düştü tek tek akıp kaybolan suya
Nerde başladı bitti yaldızlı koca rüya

Ömür biter,dil sessizleşir,anlar ruhun suskunluğunu
Gözler hazinleşir ve bir perde iner akşamüstlerine
Sessizce bir yolculuk başlar son kez toplar bavulunu
Bu son değil başka mevsime geçiş farz eder bunu