Ömür Bir Gün... Şiiri - Mecit Aktürk

Varsın derdin diş bilesin; ne ağla ne inle gardaş
Vazifen ne, kimsin, nesin; kalem desin dinle gardaş;

Bal olsa da hergün aşın, yere eğik kalır başın
Bitmedikçe bu savaşın, Yaradanla, dinle gardaş

Kaç kez dedik duadır em, secden eksik, pek nadir hem
Sevapların üç beş dirhem; günahların tonla gardaş

Takvimler diz çökse bile, yelkovana sökmez hile;
Ne işin var zaman ile; ayla günle, anla gardaş

"Ömür bir gün o da bugün", başı sonu kûn fe yekûn
Bu han gurbet; şehr-i sürgün; aciz kuluz; anla gardaş

Çocuksu saf bir hevesle, bağrındaki bağı süsle!
Yüreğinde sevgi besle; kes bağını kinle gardaş

Bin âh salıp her hecene varsın küssün ay gecene
Rahmân Rahim; "ol!" der gene, güneş doğar tanla gardaş

Yeter ki sen özüne dön, klavuzla bulunur yön
Yerle yeksan olur Siyon, İslâmî ruh, canla gardaş

Meşgul iken meşkle, meyle, dem değişti Coni Bey'le
Sen uyursan çakal böyle, tarih yazar kanla gardaş

Hakk gelmezse hiç yâdına, Gazze düşer feryadına,
Sığınarak ecdadına, avunursun dünle gardaş

Kim istemez gücü yete, ne gam çeke ne yaz bite
Lakin hayat sinden öte; başlar acı sonla gardaş!