Ömür Şiiri - Kemal Karapıçak 2

ÖMÜR
Karıştır toprağı, ek
Yeşersin binbir çicek,
Nasıl olsa-ki bir gün
Bu ömür tükenecek...

Çalışkan ol, çabala
Yaz, çiz; mürekkep yala
Bilmem kaça kaç kala;
Bu ömür tükenecek...

Bak, sana ne diyor dil:
Kötülüğü hepten sil,
Sermayen ömründür bil,
Bu ömür tükenecek...

Ne diye bunca okul?
Öze in, mânâyı bul,
Bâki olur mu hiç kul?
Bu ömür tükenecek...

Ne, niçin, nasıl, sorma?
Uykuda hayâl kurma,
"Vakit nâkittir" durma,
Bu ömür tükenecek...

Kolay değil hayat zor
Düşmeden içine kor,
Araştır, bul; öğren,sor:
Bu ömür tükenecek...

O'na varır bu gidiş,
Aşkın ateşinde piş!
Orda ruhlarla seviş!
Bu ömür tükenecek...

Benlik batsın onu at,
Hem kıl, hem kılıç Sırat,
Sırat'ta uçmayı tat,
Bu ömür tükenecek...

Kevser'den kana kana
İç, bir kâse de bana,
Sonsuzluk budur cana,
Bu ömür tükenecek...

Alnını secdeye ger
Yan, köz ol, Cemâl'e er,
Bak dinle Kemâl'de der;
Bu ömür tükenecek...
Kemal Karapıçak