Ömür Şiiri - Kutlucan Levent Gezici

Yaprak yaprak kopuyor ömürler takvimlerden
Yıllar nakış dokuyor yüzlere çizgilerden
Elden bir şey gelmiyor, hayatla boğuşurken
Bil ki vakit geliyor, bazen geç, bazen erken.

Yaşarken anlamıyor insanlar hengameden
Mevsimlerle, aylarla, zamanla yarışırken
Çokça hayata küsüp, ara da barışırken
Bil ki vakit geliyor bazen geç, bazen erken

Bir fırtına önünde hoyratça savrulurken
Yara bere içinde düşe kalka yürürken
Umutlar içimizde, birer birer sönerken
Bil ki vakit geliyor, bazen geç bazen erken.

Hakikatten bir haber, dünyaya sarılırken
Her şey bizim zannedip, benliğe kapılırken
Maddenin peşi sıra, Hak’tan uzaklaşırken
Bil ki vakit geliyor, bazen geç, bazen erken.

Emri Hak vaki olup, Beden kabre girerken
Ne cevap vereceğiz, münkir nekir sorarken
Gönül Hakka dönelim, henüz çok geç değilken
Bil ki vakit geliyor, bazen geç bazen erken.