Ömür Şiiri - Emrah Kırıcı

Uzanan dağlar boyu
Sıralanmıştı kırlangıçlar
Güz yaklaşmıştı
Gözlerinde kara bulutlar
Bir ömrün sonuydu bu
Kısacık ömür, kısa zaman...

Toparlanmalıydı hayattan
İçınden çekmeliydi ellerini
Yapraklar sararmış
Kuşlar gidivermişti
Bir hayal kadardı.

Postaya verilmiş mektuptaydı
Geriye kalan satırlar...
Silüeti canlanır gözümde şu ömrün,
Ne pişmanlktır ne de pişmanlıkta kalmak
İlla edeptir, illa sevmek.
Hem yaradanı hem de yaradılanı.