Nasıl da hızla ilerler ömür denilen tekne,
Durdurmak için frene bassam durur mu ki,
Aldı gençliğimi benden sormadı bile,
İstesem borcunu geri veririm ki,
Yola koyuldum ilerlerken dikenler batar ayağıma
Zor bir gidiş bu geri dönemem neyleyim
Sarp yamaçlarda güçsüz düşmüşüm
Yuvarlanmaktan korkarım kendimi salıveremem
Uykularım kaçtı desem uykuyu özlemeden
Kafamda cevamlayamadiğim çokça sorular
Yaşamak ne ara zorlaştı anlamadım
Yürüdükçe büyüyor gözümde rampalar
Bir kahve pişer köpükleri ocağa akmış
Bana sadece posası kalmış
Bu kadar mı nasipsiz kaldım senden ey zalim
Yükledin dünyanın yükünü bağrım yanık kalmış
Uzaklara daldı gözlerim gönlüm bu gün kör
Dinlemez sözümü zalim, kepenkler kapalı
Yorgun düşmüşüm omzumda yüküm ağır
Titrek yüreğimle gözlerimde yaşlar
Kayıt Tarihi : 20.3.2020 17:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!