Hakikâtin değirmeninde İnce öğütülürsün.
Hakikat olmayan yerde namertlik görürsün.
Aldanma dünyanın esen rüzgarına,
Bir gecede kara kışı, ayazı görürsün.
Aslan yatağından belli, yiğit otağından,
Bir lokma aşa nice kurban görürsün.
Nice yaldızlar geçti gözlerimin önünden,
Parıltısı bile kalmadı esamesi zihnimde.
Ezelden ebede bir yolculuk, burası son perde.
Habil'in kardeşi Kâbil nerede?
Herkes söylüyor kalan varmı bu yerde?
Bir tırmanış var ileriye doğru,yırtarcasına zemini.
Açılacak iki karış mezar işitince selamın sesini.
Değirmenci öğüt harmanımı artık, zaman daraldı almadı bu gafil öğüt.
Kayıt Tarihi : 10.10.2024 18:06:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!