Ömür Şiiri - Deniz Devecioğlu

Ve ömür tükeniyor
Yaşayacak kısa bir hayatımız var,
Onu da uykumuzda kaybediyoruz,
İşte o uykuda kaybedilen hayatını,
Ben topladım.
Sen uyanana kadar o hayatını,
En iyi şekilde süslemeye çalıştım.
Kıyamadım o uykunu bölmeye de,
Öyle güzel uyuyordun ki,
Gülüşlerini uykunda gördüm.

Birde elinin kalbinin üstünde oluşu vardı ki,
İşte o an anladım,
Gerçekten kalbin ile sevdiğini.
Bir ara bir şeyler söyledin uykun da,
Ey Rabbim, kalbimi gören ve bilen sensin.
Hiç şüphe yok ki,
O kalbi güzel insanın,
Kalbinde olmaktan mutluyum.
Zirâ bir insanın kalbinde ve duasında olmak en büyük mutluluktur.
İşte o insan ömrümün geri kalanında ömrüm olsun.
Bu da benim dualarım olsun ey yar.

Birden gözlerinden yaşlar geldiğini fark ettim,
Hani demiştim ya,
Mutluluk gözyaşları diye
Sanırım onları benden almışsın.
Ve sen onları en iyi şekilde,
Benim bile bulamayacağım bir yerde,
Rüyalarında gizlemişsin ey can.

Birden korktum,
Gözyaşların kaybolur giderler diye,
Sessizce onları da topladım,
Artık güvendeler,
Her an her zaman senin bulacağın yerde,
Kalbimde.
Kalbimdesin ey yar.

Üzülme
Onları kaybettim diye,
Onlar senin mutluluk yağmurun.
Sen dileyince akan, sen dileyince duran.

Vakit geldi.
Saat ömrün ortası
Uyanma zamanın geldi,
Zirâ kaybettiğin hayatı,
Uyandığında daha iyi yaşayacaksın ey can.

Şunu bilmeni istiyorum,
Sen o uykudayken kaybettiğin hayatını,
Her gece senin yanında olup,
En iyi şekilde koruyacağım ey yar.

Uyanınca aynada gözlerinin içine bak,
Senin ve benim için birer damla gözyaşı bıraktım.
İşte onlar bugün ve yarının mutluluk gözyaşları olsun.

Merhaba "Aşkım"
Sana inanan,
Güvenen
Saf ve temiz duygular hisseden,
Seni tüm kalbimle sevdiğimi asla unutma ey yar.