Ömür Şiiri - Şükran Yargı

Ömür ne kısa
Hayat ne tuhaf
Yaşam ne değerli
Farkında olmasak da...
Bitiyor her nefeste
Durmuyor can kuşu ömür denen altın kafeste...
Aldın veremedin verdin alamadın olacak
Son soluk son nefes de...
Kalbimiz her atışta yaklaşıyor sona
Vazife bu ne yapsın kızılmaz ki ona...

Belki bir gün
Belki sabah belki gece
Kalıverecek elbisem ayracı kitabımın
Katlayıp koyduğum yerde...
Kolay mı bu veda insan böyle sever de...
Güneş gidecek gözlerimden perde perde...
Yiğitlik sökmezmiş bu şaha erlik kalmazmış serde...
Nerde sevdiklerim sevenlerim nerde...
Yapayalnız olacağız gülüm bildin mi o yerde...
Derman yok diyorlar otacıda bu zalim derde....

Özlenip yad edileceğim belki zaman zaman
Öldü de kurtulduk demesinler de aman
Yaman vurur penceyi bu arslan yaman
Yok değeri hiç bir şeyin ne sap ne saman...

Belki sevenlerimi üzeceğim bir parça
Ömür bir köşk bir saray bir sırça...
Sendin en güzel renkleri ömrüme katan fırça....
Hep sen varsın günde gecede ayda parça parça...
Gülmedi yüzümüz sevdamız yamalı bohça...
İşte geldim gidiyorum hoşça kal hoşça....

31.10.2014 Nürnberg ŞÜKRAN UÇKAÇ YARGI SAZSIZOZAN