Zaman bir su gibi akar sessizce
Farkına varmadan giden ömürdür
Kurduğun hayeli yıkar sessizce
Çilesini çeken neden ömürdür
Sen gönlünce düş beslerken yeniden
Azrail kapını çalar aniden
Kervan yola çıkar birgün faniden
Ruhuna elveda eden Ömürdür
Sükûti sır etme sözün hasını
Böyle silemezsin gönül pasını
Vücut aleminin çile yasını
Gam ile kederle tadan ömürdür.
Gürsel Gözütok Sükuti
Kayıt Tarihi : 27.8.2015 12:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürsel Gözütok Sükuti](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/27/omur-362.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!