Şeyhimi buldum erenlerin içinde,
Yola çıkarak yarenlerin sözüyle,
Ben, ben olup da yine kendi özümle,
Sana gelmek istedim hep bu sevgimle
Yol uzun çetin olmalı, aşka değsin,
Kimseler ardından bir şeyler demesin,
Anlamadım ki ey aşk nasıl bir şeysin,
Oysa demezsin, bana kimse gelmesin.
Tefekkür, zikir ve sonda bolca şükür,
Tüm inananlar ki hep yolunda yürür,
Seni anlamayan cesetler de çürür,
Sonunda elbet herkes gerçeği görür.
Yolculuk biter, ceset artık gömülür,
Ziyaretçiler gelir, ruhla görüşür,
Ve işte o an büyük dava görülür,
Gafil bilmez misin yalandır bu ömür?
Şanlıurfa; 22.11.2020; 00:00
.
.
.
Kayıt Tarihi : 22.11.2020 00:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!