Ömür Şiiri - Ali Ulvi Şahin

Bilir misin dostum? Tükendi Dünya.
Anlıyorum sevgilinin bakışından.
Artık ileri yok, geride Konya,
Anlaşıldı: Hayatın akışından.

Ömür: yirmi yirmi, devir devirmiş,
Felek: her yirmiye ayrı iş vermiş,
Oku yerleştirip, yayını germiş:
Bak sorumlu sensin; bu atışından.

Kiminin atışı baştan beyhude,
Kimi kısmetsize attırmaz Hüda,
Garibin silahı: hedeften cüda,
Sırası sonradır; gün batışından.

Eğer; ilk yirmide: hedef kaçarsa,
Bulunur başka yol, Mevla açarsa,
İkinci de kısmet: gökte uçarsa,
İşte o zaman kork: Ömrün kışından

Oğul, uşak, hepsi olur ukala,
Üçüncüde çatla; fakat yakala!
Ömrün hitamına üç adım kala:
Kurtul o gözlerin, kem bakışından.

Dördüncüde her şey; görev icabı,
Yemek mi yemesek, atsak mı kabı?
Artık iki başlı tutsak hesabı,
Yarısı içinden, yarı dışından.

Mikrop kadar sperm: uyanık diye,
Bir hayatı aldık: Hak’tan hediye…
Ali Ulvi der ki: kötülük niye?
Korkmaz mısın? Cehennem’in yakışından.
14 TEMMUZ 2012