Arzuya susamışsa gönül
İster karşılığını
Yalanda olsa
Fiilen gerçekleştiremese bile
Hayalleriyle yaşar
Umutlarıyla yaşar
Zamanla
Gerçeği düşten
Düşü gerçekten ayırd edemez
Ama birgün
Dünyevi arzunun bittiği;
Umudun tükendiği yerde
Birden karşısına çıkıverir
Sonsuzlukta kendini görür
Buğulu bir aynaya bakar gibi
Çocukluğundan beri;
Yaşadığı her anı yeniden yaşar
Birkaç saniye içinde.
Hatalarını görür,
Pişmanlıklarını görür,
Mutluluk diye adlandırdığı;
Yere göğe sığdıramadığı
Birkaç anı geliverir karşısına.
Güler!
Dudağında eğreti duran acı bir gülüştür
Gülmekle ağlamak arası
Sessizce dökülüverir dudaklarından
Yetmiş üç sene bu kadarmıydı der.
Derde!
Gerisini getiremez son nefesinde.
Kayıt Tarihi : 16.3.2010 00:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Adnan Sertel](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/16/omur-221.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!