Ömür Şiiri - İbrahim Özdemir 2

Ö M Ü R

Doğarken ince çizgilerle çizilmiş kaderimiz,
Kimi zaman hızlı, bazen yavaş adımla geçer günlerimiz,
Yarın ne olacak asla olmaz ki haberimiz,
Bir böyle geçitte öyle gideriz,

Çileli hayattan ne umuyoruz ne buluyoruz,
Düşler kurmaktan fani hayattan geçip gidiyoruz,
Yaşamda dün başka bugün başka kişiliklere bürünüyoruz,
Bir ömür böylece yaşamaya devam ediyoruz.

Kalanlara bir şeyler bırakmışsan en bahtiyar sensin
Mazinde güzel bir şeyler bıraktıysan bil herkesin dilindesin,
Kısacık hayatta ne ekersen onu biçersin bilinsin
Bir ömürde yaptıklarınla bahtiyarlık duyacaksın,

Biz insanoğlu çok büyük acılara katlanıyoruz,
Kaybettiğimiz değerler için hiç bir şey yapamıyoruz,
Yaşamın en büyük dinamitlerini kendimize patlatıyoruz,
Ömrümüzün sonlarına kadar ne istediğimizi kimseye anlatamıyoruz,

Maziye baktığımızda yüzümüz gülse,
Yaptığımız iyiliklerimiz bir bir önümüze gelse,
Yaptıklarımızla öncelikle anne babamız kıvanç duysa,
O zaman ömrümüz boyunca rahat ederiz,

Ömrüm boyunca başım dik olarak gezdim,
Yaşamda nicelerinde nice tokatlar yedim,
Hayatı artık ben su gibi ezberledim,
Ömrümün sonlarında, ben bu hayattan bezdim,

(DEMYANLİ) İBRAHİM ÖZDEMİR