Sararan sonbahar yapraklarının
Kumsala bir bir uçtuğunu görüyorum.
Ne güzel acıydı onlar...
Yaşamağa deger.
Ne güzel şeylerdi!
Uçup gitti şimdi.
TUTAMIYORUM.
Bir an geriye bakıyorum;
Mazide yaşanası anılarımı
Tekrar tekrar yaşıyorum.
Yaşanamayanlar...
Acı bir burukluk veriyor
Ağlıyorum
Ne olur! Ne olur! Tanrım acı bana
Acı da anla yalnızlıklarımı.
Tek çarem sensin diyorum!
Haykırıyorum.
Ama ne mümkün
Hayatın sonu geldi
Veda ediyoruz.
Ömrü bitiriyoruz tıpkı
Sonbahar yaprakları gibi.
1970
Fatime AltuntaşKayıt Tarihi : 23.11.2007 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Saygılar.
TÜM YORUMLAR (6)