ÖMRÜN SONUNU BULDUK
Bir haziran akşamı, seninle bakışmıştık
O bakışın ardından, yanmıştık tutuşmuştuk
Ne su ne yağmur yetti, yangını söndürmeye
O yangınla nerdeyse, ömrün sonunu bulduk.
Günler geçti apansız, saçlar bembeyaz oldu
Senle geçen günlere, huzur mutluluk doldu
Bizimki yangın değil, mahşere giden yoldu
O yangınla nerdeyse, ömrün sonunu bulduk.
Haziran sıcak aydı, başaklar sararmıştı
Dudaklar çatlak çatlak, bu aşka susamıştı
Kalbim bedende değil, inan sende kalmıştı
Kalplerimiz birleşti, ömrün sonunu bulduk.
Sanma ki söner bir gün, yürekteki bu yangın,
İnan ki sen aklımı, benim başımdan aldın
Girdin benim kalbime, orada tutsak kaldın
Kalp içinde bir kalple, ömrün sonunu bulduk.
Ölmezleşti aşkımız, o haziran akşamı
Bırakmasın istedim, bu güzellik yakamı
Feleğin yaptığı şey, yoksa bize şakamı
El ele yürüyerek, ömrün sonunu bulduk.
SELAHATTİN ÖLMEZ
31.12.2019
Selahattin Ölmez
Kayıt Tarihi : 9.4.2020 17:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!