Ömre Bedeldir Bir Gecelik Gizem

Gecenin o gizemli sihri
Birden bire çözülüyor, karanlık kaplı zihnimden
Her biride, kendine öz mevsiminde
Bedenim irkiliyor
Gönül gölüm, birden bire boşalıyor
İçimde ki, bin bir sızıyla
Duvarlar uçuşuyor, üstüme
Titriyorum

Sokaktan gelen, tartışmalı o gürültüler
Ve öz sorunlar
Beynimin içini de, neden ki oyuyorlar?
Tuz ve biber gibi de, ekiliyorlar
Hepsi çökerek, üstüme
Yığılıyorlar
Arapsaçına dönük, darmadağın dimağımı
Çıldırtıyorlar
Bir sussalar ya, ömrümde ki şu hüzünler?
Birkaç, dakikacıkta olsa
Sükûnet hâsıl olsa
Şu patavatsız, cahıraç ömrümde

Üstümü, çekiştirip de duruyorum
Hayatımdan koptu, tüm düğmelerim
Tek tek
Elimde kalmıştı, nedense bir tanesi
Dudaklarım da böyle, niçinlerde kuruyor
Bir bir kabuklarını, yoluyorum
Ayıklıyorum, dişlerimle
Boğazımsa dolanmış, düğüm düğüm
Yutkunamıyorum

Eğiliyorum, aniden masaya
Elime alıyorum, hatıratımı saklıyan defterimi
Avuçlarımı, yakışta kavuruyor
İçimden kopuyor, yine tüm fırtınalar
Usul usulca, çeviriyorum
Dağılıyor
İçinde ki kurumuş, o bir tek gül
Tıpkı, ömrüm gibi
Parçalanışta, yığılıp kalıyorum…

(20.01.2012) AZAP…