ötede hayatın ta kendisi uyumakta
uzakta değil haa
az ötede
sadece ayakkabılarının topuğunu göster
bir adımda sorusuzdur hayal
ahmak bir kalemle aptal bir aşığın yargısızlığından arda kalan kadar
içinde kaybolmanın rüya duruşları var bende şimdi
dün geceden kalma
saat geceyarısına sen ekledikten hemen sonrasıydı
uykuya yad gözlerden geçmişliğimizle
hayasız hayatın mecbur duruşlarında dirildik
bir sen vardı
evet tamam
en özel hissettiğimdi o an
yüreğimdeki bütün SEN lerin toplamındanda çok
öyleki
ötesinde daha öte yok
uçlarda
kimseye göstermediğim renklerim var benim
sırılsıklam sakladığım
ödümden özüme
ve sözlerim var
duyuramadığım
anlatmaktan aciz düşmüşlüklerimle
kaldırım taşlarının üzerine serpiştirmişim duygularımı
bir baştan bir başa
her gün basıp geçersin kapalı gözlerinle
canım acır
içim yanar
genede bildirmem nerde olduğumu
sana ben
taze senelerden şiirler süsledim
kokun bezesin istedim mısralarımı
ne gün doğdu
ne gül öldü
her sevgi
ayyüzlü umutlarımın kahve rengi yıkılışlarındayım
yapacak bişey yok
hasret
şuursuz rakılanmaktan geçmekte
GECE DOĞMADAN GÜNEŞ ÖLMÜYOR
kararlı bir gecenin korkak kahramanıyım
saf tutmuş asalak sevdalardan usanmışlığımla
rezilliğim
yenik öfkemin utanç sınırını aşmış
ard arda patlamakta tüfenkler
yüzüme yüzüme
dün hasretteliğimin efkarı vardı
bugün esir hayallerimin
değişim değişmedi
sadece
yüreğe yüklenişimizin gece mavisi hoşluğu
öldü
Yine doruklara ulaştı hüzünlerim
Sarhoş bir kitabın son satırında
Ne insanlar yoldaşım oldu kitabımda
Gerçek insanlar...
Ne serseriler geldi geçti
İnsanlık kanunundan nasiplenmemiş.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!