Bir savaşın içinde kalmış insanlara benziyor kalbim sağa sola sığınıyor..
Sen bilemezsin telefonun baş ucunda beklemesini sen bilemezsin her halat numarasını vurduğunda sevince kapılıp koşarcasına telefona koşup hayal kırıklığını yaşayıp geri dönmeyi sen bilemezsin uykuma gireceksin diye uyuya kalıp sabah kalktığında ki yüreğimdeki acıyı sen bilemedin ki sevginin sana nasıl yakıştığını sen bilmedin hıçkıra hıçkıra herkes uykusunda ağladığımı saatleri değil saniyeleri yaşıma katıp yaşlandığımı sen bilene kadar hep hayalin hayalimle kavuştuğunu sen bilemezsin...
Hepimiz iki yüzlüydük içimiz kan ağlarken palyaço gibi gülmedik mi?
Saklamadık mı içimizdekilerini?
İsminin harfleriyle kağıttan bir gemi yaptım,içimde ne varsa sarıp sarmaladım.
Yolladım sana, yokluğunun ağacını diktim.
Tohum,filiz,fidan olsun diye her gün yüzümden süzülen damlalarla büyüttüm.
Altında kalmak istemiyorum hiç bir şeyin sen sev istiyorum ben de seni seveyim.
Ve habersizce gitmek zorunda kalmışsam ansızın.
Kalbimin sokakları sen kokuyorsa hâlâ..
Kalbimin caddelerinde hâlâ sen yazıyorsa..
Ve hâlâ seni bekliyorsa umutlarım..
Unutturmuşsam güvenmeyi sana..
Kalbim deli gibi çarpıyorsa sana..
Dumanı üstüne daha aşkın ve karşı karşıya kalmış.
İki yürek var karşımda..
İki yabancı tanırken unutmuşlar birbirlerini,
Dumanı üstüne de aşkın hala sana karşı..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!