Oturup hayalinle mevsimleri izledik sonbaharda gelişini kışta yokluğunu yazda sıcaklığını söndürürdük.
İlk bahara küskündük açan her çiçek sen kokar sonra solardı.
Nerdesin? Ya geç kaldın ya gelmek istemedin kim bilir belki eğreti bir sevgiye takılıp kaldın.
Şiirlere şarkılara sarılıp yatmak kaderiymiş gönlümün
Bu can bu tende yorgun yok mu? Yürekte ölümün.
Şimdi anladım kavuşmalar mahşere kaldı dünya sevene dardı.
Harfleride dizilmiş kelimeye dönmüş
Okuyunca cehaletin meşalesi sönmüş
Toplanmış sayfaların kitaba dönmüş
İlim irfan elden ele yalnızlıkta ölmüş
Hikayeler romanlar şiirler hayatta fenim
Etrafında dönecek bir sevdan yok ise parayla ettiğin tavafın günah.
Dokunurken sevdana elin titremediyse mülk ile varlığın ömründe ziyan.
Şirin ferhatı aradı buldu aslı keremi çaresiz dertlere daldı yok tu aşkın merhemi öyle sevdi dünyada öyle yandı yürekler izledi semadan nur yüzlü melekler asra damga vurdu arşa merdiven ölüm değildi onları ayıran rızık tı haktan gelen aç gönülleri doyuran
Çölde çiçek yetiştirmeye benziyordu niyetim abdesti aldım göz yaşından ve halden anlamaz bir sürü insan akbaba gibi dönüyordu tepemde ben ölsem karınları doyacaktı sen ölsen bende yiyecekleri beden bile kalmayacaktı. Bize ne gülüm ellerin cennetinden serabını değişmem çöle düştük diye üzülme korkma kanımızla sularız gerekirse güneşi aşkım kadar çok olsada kızgın kumları ıslatıyororum geleceğin güne kadar göz yaşımla kolay olan sevda olsa kaç şanslı yanar bu ocakta seni seviyorum hatunum kal sağlıcakla.
Ne umutlarla düştüm peşine kaçtın
Nasır tutan yaraları yeniden açtın
Aşk dolu yüreğimi savurup saçtın
Halden bilmez sevgili canımı yaktın
Ağla benim gibi kurumasın gözlerin emi
Öyle dalmışım sensizliğine geldiğini duymadım alışmışım yokluğuna susuz yaz gibi baharını yadırgadım.
Kimler dokunmuş narin tenine yüzünde solmuş oysa güneşe benzetirdim karanlığın sarınca.
Hani saçların rüzgârı okşardı eskiden şimdi kasırga saçını yolmuş oh olmuş
Ben gittiğin yerdeyim hala gidemediğim belkide
Öksüz duygularıma gözüm gibi gibi baktım inan büyüğü hasret ortancası keder küçüğü kader oldu üzülmedim hiç biraz gözlerim doldu.
Umutlarını sattım bir bir bağıra çağıra feleğin bit pazarında .
Topraktır her güzelliği içinde tutan
Topraktır doyuran Topraktır doğuran
Yaradanın seçtiği o muazzam ilham
Vaktimiydi böyle gidişin bak işte yalnız kaldım
Nasılsa gidilecek diye mi böyle erken davrandın
Bir fatihadan tutup secdesiz namaza bağladın
Bir yanımı boş bıraktında bir yanımı da dağladın
Şimdi nasıldır durumun halin burdan bilinmez
Vazgeçtim her gün ölmekten değmezsin ağlamaya
Adın sevdaya huyun aşka yük gerek yok aldanmaya
Kendine dürüst değilsin ki ben mi kaldım inanmaya
Sığdırdımya işte bak sonunda bir küçücük eyvallaha
Sevmek kim sen kimsin sen sevgide nedir bilirmisin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!