aklı sınırsız manevrasından dolayı,
tutuklayıp,
günah zındanlarına atarsanız;
'muhaf'tutmuş olursunuz 'azaları' dünya 'kâr'ından...
İnsanım tedbirde zayıf kalmışım,
Sanki yaşamayı ihmal gibiyim.
Umudum tükenmiş yese dalmışım,
Hayata yeniden ikmal gibiyim.
Manalar beynimde örümcek ağı,
Kuruyemiş gibisin,
Çoğu kez yanıltıyorsun,
Kabuğun içinde varmış gibi,
Ne kadeh olabildin ne rakı nede su,
Efkar sofralarımda …
Vekil bey,
Vekalet ettiği sürece,
Yalnızca söz verdiği yerleri sattı,
Söz verdiği kişilere,
Halk iftira ediyor
Uç artık camın önünden,
Bul kendine bir gerekçe.
Benden dolayı korkup kaçarsın,
Diye yerimden kalkamıyorum,
Tedirgin minik serçe..
İnançlıyız para ile,
Rabbe en son sıra ile,
Dilsizi yol nara ile,
Sıra gelsin sağırlara.
Azı zarar çoğu zarar,
Küfretmeden sövebilmek,
Zay etmeden sevebilmek için,
Zorladım hep hayatı.
Bu yüzden çok alınganım belki,
Zay etmeyi maharet bilenlerle,
Paylaştığım için kabahatı,
Önce sopayla iyi bir döver sonra,
Yatırıp keserler mübarek kurbanları.
Oysa,
Kesmek vacip dövmek günah,
Sonra birde sırtına binip sıratı,
Gün yatık saat devrik,
Akşama çeyrek kala,
Güneş daha kırmızı,
Ayrılığın ufkunda.
Kızılca kıyamet,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!