yüzüme değen yağmur damlaları,
gözlerimin kenarlarında oluşmuş yılların kırışıklıkları arasından geçerken;
yılların hüznünü de alıp gidiyordu.
öyle ki; havada oluşan sis, kara bulutlar gibi doluşan insanlar arasından geçip; duvarlara,ağaçlara çarpıyor;
her çarptığı yerden aldığı hüznü yine bana getiriyordu...
tüm bunlar olurken O'nu gördüğü ilk anı anımsadı.
Vişne kokuları düşmüş kopkoyu bir karanlıktı sanki,
Birdenbire gelen sevda duygularım.
Konuşmaya hazır bir yüzle bakıyordun bana.
Bulanık bir cümle gibiydi,
Zamanın altında kalan duygularım...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!