Ve gece çöktü tüm kasvetiyle üstüme
Bense yine yalnizlari oynuyorum,
Yorgan diye sessizlgi örtüyorum üstüme,
Suskun bir şehrin denize bakan yamacında
Aklımda suretin, hücrelerimde nefesin, yüreğimde sevgin,
Ufukların seyrindeyim…
Öyle bir seyir ki bu görünen yalnız sensin,
Gören ise bir tek ben…
Sen bir yarasın, kaşıdıkça kanayan,
Bir acı, bir sızı, bir yangın,
En serin su dahi söndüremiyor bedenimi,
Sen deniz ol ben de kumsal,
Sahilde buluşalım,
Sen çay ol bende şeker,
Bir bardakta karışalım...
Sen karaya vururken çocuk,
Biz evdeki koltuklarımızda televizyon izliyorduk,
Sonra iki çekirdek çitletip bir kaç bardak çay içiyorduk,
Esnemeye başlıyorduk ağzımızı yırtarcasına,
Sonra gidip yatağa kıvrılıp yatıyorduk..
Yıllarca darbe yedi hep şu ömrüm,
Yıllarca hasretle,
Yıllarca dertlerle boğuştu dertli gönlüm,
Gazeteler hep beni yazdılar manşetlerde,
“SEVDA ADAMI” dediler bana...
Evet...
Bu gece yıldızları sayarken Nayino teknesinde,
Damla damla döküldü adın kalem ucumdan,
Kağıdım seni hissetti her zerresinde,
Zihnim silemiyor seni artık anılarından...
Gökyüzünde güneş olamadım seni ısıtmak için,
Şimdi ancak yanarak bir kor olurum
Kavurucu sıcakta su olamadım seni serinletmek için
Şimdi ancak dalgalı bir deniz olurum
Bir balık olamadım karnını doyurabilmek için
Şimdi ancak bir balıkçı oltası olurum
Ya bir daha dönmezsen hiç geriye,
Ya bir daha bakmazsan gözlerimin içine,
Ya...
Ya bir daha hissedemezsem nefesini tenimde,
Ya gün doğmazsa yeniden karanlıkların ardından,
Dilim varmıyor söylemeye ama,
Kalbim bir volkandır
Göğe savrulur alevlerim,
Bu hasret ateşinde,
Sen de yanıyor musun güzelim...
Sen şarkılar dinler durursun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!