Rahibe fundalıktan geliyor.
Manastıra doğru çıkan yolda ilerliyor, ilerliyor.
Tanrı'ya hizmet için ayrılmış bir beden...
Onu terkeden ailesi için af diliyor.
Eşi yok çocuğu yok...
Mutluluğu orda bulmaya çalışıyor.
Her acı insan için...
Romanlara konu olan acı bizim yaşadığımız...
Senin acın.
Benim acım...
Ve bitmeyen, sevme sevilme ihtiyacım.
Giriştiğimiz yanlış işler,
Uçup gitti kelebek,
Narin ellerinden…
Gitti artık dönmeyecek,
Çiçek tellerinden.
Seni sevdim, seni tek!
Ey kristal kelebek!
Bir tozlu toprak, Anadolu’nun bir köşesi…
Unutulmuş gitmiş, terk edilmiş.
Artık yok eski neşe, eski neşesi…
Olduğundan farklı derkedilmiş.
Herkesin terk ettiği bir şehir,
Zamanı geldiği zaman.
Fikir şiiri etkileyici kılan.
Bir fikrin manzumesidir akla çakılan.
Uğruna ne gemiler yakılan.
Bir aşkın bir sevdanın şiiridir.
Çok aşkın duyguların şiiridir.
Şiir demesi gereken, duyan düşünen...
Melekler kucağımızda uyurlar.
Melekler bizimle konuşurlar.
“Baba! -Anne! ” der melekler.
Melekler yanımızda büyür.
Melekler bizi büyütür.
Melekler emekler yürür.
Hayali bile yabancı gelir,
Gel de yanıma otur Uşak,
Biraz konuşak.
Küçük sokaklarında gezerdik,
Karını kışını çekerdik,
Seni ne de çok severdik,
Susadıysan özgürlük iç,
Acıktıysan özgürlük ye.
Senin eşin özgürlük.
Özgürlük sana hediye.
Hür ve özgür irade,
Karar verir her şeye.
Ey bu beldenin tiranı!
Viran ettin viranı.
Buradan geçeni, buradan uğrayanı.
Ey bu beldenin tiranı!
Viran ettin viranı.
Onda öyle istidat var.
Çöl bitkisi gibi.
Değerlendiriyor anında.
Havadan kaptığı nemi.
Şudur onu iten sebep:
Bir yaşatma ideali.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!