Ömer Ekinci Micingirt Şiirleri - Şair Öm ...

Nasıl anlatayım ben gördüğümü
Makam görününce azar dalkavuk
Her işi fırıldak yalak güğümü
Güğüme övgüler düzer dalkavuk

Boşboğaz böğürtü ün peşinde ün

Enkaz yaz sonlarında dayanılmaz gündelik
Bıyıklı yosmalarla arsız öpüşüyorlar
Vicdanın iç döküşü vicdanlar süpürgelik
İstimlaksız heykeller rastgele döşüyorlar

Kusmuklardan katıklar ebu cehil dirilmiş

Şeremet acı hüzün
Selahattin çayırı gobut şorak adalar hani
Hani Micingirt beni bir gün arayacaktın
Ne Apponun torunları tanır ne de Selim
Çok efkârlıyım Micingirt çok

Aşkın coğrafyası gül bahçesinde
Sensiz musikiler hardır efendim

Şuur büklüm büklüm her defasında
Sıdkın terkipleri sırdır efendim

Sükuta şevk vermiş latif sözleri
Eşkin vakitleri resmetmek gerek
Muhabbet kuşatan meşru tarzları
Hakk’ın hesabına hissetmek gerek

Zaman pek ihtiyar günler bir öğün

Baharım yağmurum ecelim sensin
Ben şubatta öldüm şubatta sanki
Tutup bıraktığım mecalim sensin
Alış deme bana alışamam ki

Çığlığım günahım vebalim sensin

Görkemli mabetler hudutsuz alın
Ululuk telaşı tutku hışırdar
Mantığı kalmamış ay gün yılların
Kaygıyla tutuşmuş yıkımları var

Burkulmuş yeryüzü merasim büyük

Gaye yoksa ederi yiyilmez et kadardır
Afrika aç tokluklar hep ihanet kadardır
Soyunuk mahallede namus sanat kadardır
Çıplaklığın ölçüsü aşka lânet kadardır
Dünyevi tüm korkular delinmez set kadardır
Sonsuzluk algıları örf diyanet kadardır

Nedir bilmem sendeki bu endaze
Yok olmuşum gizlerinde gelmezsin
Ruhum sarar taptaze bir firuze
Ne var bilmem sözlerimde gelmezsin

Tıpkı mecnun gibi belki bu şair

Öteki âlemi fikreden dosttur
İnşallah tevekkül sabrıyla kârım
Evveli bir oyun sonu paydostur
Ömrü tamamlarken sözlerim yarım

Ehl-i dalalete ses etmem sesi