Saçlar şiirle örülür.
Buna edebiyatta yataklık eder, şairde.
Ne dediğimi anlamazsınız ama,
ben şimdi bataryası şişmiş bir telefonum psikolojisindeyim.
Hayatta Düşeş Yaşamak İçin Bazen Zar Tutmak Lazım.
O Zarlar Sürekli Kelebeklerin Elinde,
Ne Zaman Ulaşsan Zarlara Ömrü Tükeniyor Namussuzun.
Papatyası elinde solmuş bir adam çaresizliği. Evet bu sensin.
Kapı eşiğine sırtını dayayarak yavaşça dizlerine çömeliyorsun.
Bu çömelme bir çaresizlik kadar güzel.
Sen papatya sarısının, siyaha çalmış saçların sahibi kadın,
Evet bu da sensin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!