Ömer Deniz Güçlü Şiirleri - Şair Ömer De ...

Haklı Yönü Yoktu,
Pusulası Hep Ayrılığın Yönünü Gösterirdi.

İçimdeki kelebekler terketti beni.
Tıpkı bir salyangozun kabuğunu terk etmesi gibi,
Bir yaprağın dalından gitmesi gibi,
Gaipten uçan balonun ipini koparması gibi,
Bir paraşütçünün, paraşütünü kabinde bırakması gibi.
Bir kemanın hicaz notasından kopması gibi.

Hayata Fransızım. Hatta:

"les gens meurent"

(İnsanlar ölüyor)

Yağmura dokun, hissetmeye çalış,
Beni hissetmiş olacaksın.
Çünkü ben
Kimselerin ruhu duymazdı ağlardım,
Bulut yerine..

İçimde şuncacık kilonla,

Tonlarca yokluk bırakıyorsun..

Dünya vücuduma yağdı bugün,
Ben bedenimin dışındaydım.
Bir toprak kaldı taşımla beraber,
Arnavut kaldırımları yosun bağlıyor.
Avucuma sığdıramadığım menekşeler tepemde
Toprağıma sarılıyor.

Hayatımın malzemesinden çalmışsınız.
Sanırım bu yüzden kırılıyorum.

Korkularının üzerine giderek korkusuz olabilirsin
ama
ölümün üzerine giderek ölümsüz olamazsın,
o yüzden tut ellerimi,
sarıl bana.

Mavi Kadının,Siyah Düşleri Vardı. Düşüncesi Gölge Kadardı. Güneş Battı Yarım Kaldı.
Dokunsa Kendi Tenine Yanacaktı, O Üflemeyi Seçti. Çünkü Yara Kendisiydi.

Konuşmamak için kendimi sıkıyorum,
bu da düşüncelerimin morarmasına sebep oluyor.