Ömer Dalman Şiirleri - Şair Ömer Dalman

Ben de isterdim
o, her gün trafikte
“belki düz mü geçecek? ” diye
arabamla yol verdiğimde
arabalı “kalantor ayılar”ın, bu terbiyeli
ve asil davranışımı umursamadan

'Aşk'...

işte, o garip
alıp götüren
herşeye rağmen
hiçbir lafı-sözü dinlemeyen

Haftasonu her ne olduysa
internetsiz kaldık.
ADSL'ye ödenmemiş fatura mı varmış,
yoksa telefonda arıza mı
hala çözemedik o ayrı da;

Bu alem karışıktır.
İnsanın genleri henüz çözümsüz...
DNA'lar desen hiç sorma!
sonra anlatırım, ama
benliğe giden 'o tek yolun aydınlığı' herzaman aynı...

O kadar uzak mı sence benliğinin en üstüne yolculuk?
o kadar zor mu
hep eskiden beri duyduğun gibi
yaban ellerden, kulaktan dolma dillerden?

yüzlerce kitabı

Ne olur abla
içimdeki çocuğun ölmesine izin verme!
Bak
şımarık bir çocuk gibi kapandım ayaklarına
ağlıyorum...

Altında çalışanları
hiçbir zaman hor görme.
Onları ilginden, sevginden mahrum bırakma.
Bil ki işler ancak böyle yürüyecek...

Tıpkı duş alırken ayakta

Sana
ne saygıda
ne sevgide
ne yardımda
ne sapıklıkta
ne sekste, manyaklıkta

Nereden öğrenirse bir anda birileri hakkınızda yeni birşeyler,
önceden en can selamları salladıkları halde her rastladıklarında
birgün gelir tanıyamazsınız
görmemeye, ilk selamı vermemeye çabalama başlamıştır.
kaçacak delik ararlar sanki! ..

Metrocity’deki K-Zone Kafe’ye genelde yalnız gelirim.
daha zevkli oluyor...

bir yandan kafedeki trafiği izlemek
karşımda benimle oturan biriyle konuşup, bakışmaktansa
“oranın kendisi” olmak...